ஆண்கள் தங்களை சேர்ந்த பெண்கள் தங்களுக்கே உரித்தானவர்கள் என்று கருதுவதும் தங்கள் மனைவியர் மற்றும் மகள்களுக்கு சில கட்டுப்பாடுகைளையும் விதிப்பார்கள்.
ஊரில் உள்ள பெண்கள் எந்த ஒரு செயலை செய்தாலும் ஏற்றுக்கொள்ளும் அவர்கள், நம்முடைய பெண்கள் மட்டும் இப்படி ஒரு செயலை செய்துவிடக்கூடாது என்பதே அவர்களின் நோக்கம் ஆகும்.
அதிலும், குறிப்பாக குடும்ப வாழ்க்கையில் தனக்கு ஒரு நியதி என்றால் தங்களது மனைவியருக்கு என்று சில நியதிகளை வகுத்துக்கொள்வார்கள்,
மனைவியருடன் நண்பர்களுடன் தான் பேசலாம், ஆனால் தனது நண்பர்கள் முன்னிலையில் தனது மனைவி 5 நிமிடத்திற்கு மேல் நிற்க கூடாது.
தனது நண்பர்களுடன் சேர்ந்து சினிமாவிற்கு செல்லும் ஆண்கள், தங்களது மனைவியரை தங்களோடு அழைத்து செல்வார்களே தவிர, அவர்களை சினிமாவிற்கு நண்பர்களோடு அனுப்புவதில்லை
தன் மனைவி பேஸ்புக் பாவிப்பதை எதிர்க்கிறார்கள். ஆனால் உலகில் உள்ள பெண்களுக்கெல்லாம் ரிக்வஸ்ட் அனுப்புகிறார்கள்.
வீட்டில் இருந்து புறப்பட்டு வெளியில் செல்லும் பெண் அடக்க ஒடுக்கமாக நடந்து கொள்ள வேண்டும், ஒழுங்காக ஆடை அணிந்து செல்ல வேண்டும் என வற்புறுத்தும் ஆண்கள், தாங்கள் தெருவில் நடந்து செல்லும் போது பார்வையை தாழ்த்த வேண்டும் என்பதை மறந்துவிடுகிறார்கள்.
தனது பிள்ளைகளுக்கு கற்பிக்க நல்ல ஆசிரியையைத் தேடுகிறார்கள். ஆனால் பெண்கள் தொழில் செய்ய வந்தால் வேறு அர்த்தம் கற்பிக்கிறார்கள்
சில இடங்களில் பெண்களை கோவிலுக்குள் அனுமதிக்க மறுக்கிறார்கள், ஆனால் பெண்ணையே கடவுளாகவும் வணங்குகிறார்கள்.
மொத்தத்தில் பெண்களால் சமூகத்துக்கு நடக்கவேண்டிய அத்தனை நல்ல சேவைகளும் சரியாக நடக்க வேண்டும் என்று எதிர்பார்க்கிறார்கள், சேவைகளையும் பெற்றுக் கொள்கிறார்கள்.
இந்த சமுதாயத்திற்கு சேவை நடக்க வேண்டும், நமக்கும் சேவை கிடைக்கு வேண்டும் என்று விரும்பும் ஆண்கள் அவை அனைத்தும் வேறு ஒருவருக்கு சொந்தமான பெண்கள் செய்தால் போதும் என்று எதிர்பார்க்கிறார்கள்.
